مبانی علمی هایپرتروفی عضلانی

کتاب « مبانی علمی هایپرتروفی عضلانی » تألیف برد شونفلد و با ترجمه دکتر عباسعلی گائینی، حسام الدین اکبری در 208 صفحه مصور در قطع رحلی ، چاپ اول 1398 از سوی انتشارات حتمی به بازار نشر عرضه شده است .

امروزه، هدف مليونها نفر در سرتاسر جهان افزايش حداکثری توده عضلانی است. دليل برخی افراد برای اين کار صرفاً زيبايی است؛ در حالیکه، سايرين به دنبال افزايش عملکرد ورزشی اند. به تازگی، بر فوايد سلامتی افزايش هايپرتروفی تمرکز شده است.
کتاب مبانی علمی هایپرتروفی عضلانی ، اولين کتابی است که متون علمی موجود در زمينه روشهای افزايش عضله را در يک منبع کامل گردآوری کرده است.
نويسنده کتاب آقاي بِرَد شونفلد، در سال 2016، نبود کتاب جامع و کاملي را در حوزه هايپرتروفی عضلانی حس می کند و با احساس مسؤليت کتاب «Science and Development of Muscle Hypertrophy» را به رشته تحرير درمی آورد. نويسنده که خود از بارزترين شخصيت های علمی در حوزه علوم ورزشی به شمار می رود و ساليان سال در آزمايشگاه خود، فعاليت های تجربی و آزمايشی فراوانی را تجربه کرده است با مهارت تمام کتاب را در 7 فصل تنظيم می کند که هر فصل حاوی نکات و اطلاعات بسيار تازه و نوآورانه ای است که يک بار برای هميشه موضوع « نحوه شک لگيری هايپرتروفی عضلانی » را به بهترين وجه موشکافانه براي خوانندگان و علاقه مندان به اين حوزه باز مي کند.

کتاب مبانی علمی هایپرتروفی عضلانی

با نگاهي به عناوين فصل های هفتگانه کتاب، سير حرکت نويسنده کتاب از آغاز تا پايان روشن ميشود و زيبايی به تکامل رساندن بحث را عيان می سازد.
در فصل اول، پاسخها و سازگاری های وابسته به هايپرتروفی به فشار فعاليت ورزشی ، همه عوامل گوناگونی به بحث گذاشته شده است که بالقوه و بالفعل می توانند هايپرتروفی عضلات اسکلتی را به حداکثر برسانند. مقدمه و مؤخره اين فصل هماهنگي کاملی دارد و وسعت اطلاعات اين فصل در عين موجز بودن، بسيار نافذ و سودمند است.

در فصل دوم با عنوان سازوکارهای هايپرتروفی- مبانی سلولی ملکولی و در مواردی فراتر از آن مبانی ژنتيکی هايپرتروفی عضلانی و فعاليت ورزشی بحث می شود. با توانايی منحصر به فردی، و در يک جمع بندي مختصر، نويسنده تنش مکانيکی، فشار متابوليکی و آسيب عضلانی را رازهای سه گانه هايپرتروفی عضلانی معرفي ميکند.

در فصل سوم که عنوان «نقش متغيرهای تمرين مقاومتی در هايپرتروفی» بدان داده شده است، همه عناصر موجود در يک برنامه تمرين مقاومتی يعني حجم، تواتر، بار، نوع فعاليت ورزشی (حرکت)، نوع عمل عضلانی، مدت تناوب استراحتی، مدت تکرار، ترتيب فعاليت ورزشی، دامنه حرکتی و شدت کار به بحث گذاشته شده است. در اين فصل انواع و اقسام مطالعات تمرينی در قالب جدول هايی ارائه شده است تا علاقه مندان بتوانند مستقيم به آنها مراجعه کنند و از کم و کيف مطالعات انجام شده بيشتر مطلع شوند.

فصل چهارم که عنوان « نقش تمرين هوازی در هايپرتروفی » را يدک می کشد، به صراحت بيان می کند فعاليت ورزشی هوازی هم می تواند باعث افزايش هايپرتروفی عضله در افراد غير ورزيده شود، اما شدت فعاليت ورزشی هوازی بايد زياد باشد.

در فصل پنجم با عنوان «عوامل مؤثر بر حداکثر گسترش هايپرتروفی» به اين نکته اشاره می شود که عوامل ژنتيکی گوناگونی بر توانايی هايپرتروفی تأثير می گذارند که البته افزايش سن، از ميزان اين تأثير می کاهد .
«طراحی برنامه ويژه هايپرتروفی بيشينه» عنوان فصل ششم کتاب است که نکته بارز اين فصل و تأکيد آن اين است که با دستکاری رابطه طول-تنش، زاويه تمرين، صفحه حرکتي، فاصله دستها و پاها و نوع فعاليت ورزشيی در طراحی برنامه ها می توان هايپرتروفی عضلانی را به حداکثر رساند.

در آخرين فصل اين کتاب -فصل هفتم- تغذيه ويژه هايپرتروفی بررسی می شود. در اين فصل به نکته مهمی اشاره شده است که افراد کاملاً ورزيده، توانايی کمتری براي بهره برداری از انرژی اضافي براي توليد توده بدون چربي دارند، ولي افراد کمتر ورزيده از آثار آنابوليکي ناشي از ترکيب تمرين مقاومتی و تعادل مثبت انرژی بهتر بهره مند می شوند.