معرفی کتاب اخلاق و حقوق ورزشی
با آفرینش آدمی، فعالیتهای حرکتی و بدنی نیز بخشی از زندگی او را تشکیل داد. بدینجهت ورزش و تربیتبدنی چه از نظر فعالیتهای متنوع حرکتی، تفریحی و ورزشی و چه از لحاظ علم و دانش مورد توجه بشر قرار گرفت. هدف اصلی ورزش و تربیت تأمین زندگی مناسب و خوب چه از نظر فردی و چه از نظر اجتماعی در ابعاد مختلف سلامتی و تندرستی و… میباشد. فعالیتهای ورزشی یا تربیتبدنی در گرو تغییر و تحولات فرهنگی و اجتماعی و تاریخی با تغییرات مثبت و منفی زیادی مواجه بوده که این عوامل برسی و مطالعه در این زمینه را برای برنامه ریزان، محققان و کارشناسان فن فراهم نموده است.

کتاب اخلاق و حقوق ورزشی
ورزش در عالیترین سطح خود پدیدهی اجتماعی قدرتمندی است که جوامع را متحد کرده و باعث ترویج مراودات و دوستیهای بینالمللی میشود. در سطح پایه تب حاصل از ورزش میتواند موجب بروز خشونت شده و میل ارتکاب به فعالیتهای غیرقانونی برای برتریجویی را برانگیزد. در سطح عمومی ورزش در جامعه جهانی امروز منبع عظیمی از ثروت است که این ثروت منازعات طبیعی خود را در پی دارد در تعاملات و ارتباطات انسانی با موضوعات و مسائل گوناگون مثل پدیده تربیتبدنی؛ سیاست؛ اقتصاد و… مقولات حقوقی و اخلاقی بسیار تأثیرگذار میباشند. در این چهارچوب آگاهی دانشجویان و افراد مرتبط با ورزش با مقولات؛ اصول و قواعد اخلاق و حقوق میتواند کمک و راهنمایی مناسبی جهت انجام صحیح وظایف؛ مسئولیتها و عملکرد؛ برای تأثیرگذاری مناسب در ورزش داشته باشد. به باور کارشناسان 98 درصد تعاملات و ارتباطات انسانها بر اساس اصول اخلاقی و 2 درصد مابقی بر اساس قوانین حقوقی اتفاق میافتد که حتی 98 درصد این 2 درصد نیز با ملاحظات اخلاقی صورت میگیرد. لذا اهمیت مسائل حقوقی و اخلاقی بهویژه موضوع اخلاق و کاربرد آن بهصورت حرفهای ضروری به نظر میرسد.
رسم و رسوم ورزش را مدتها آداب و سلوك پهلواني تشكيل ميداد. اخلاق ضابطه و چهارچوب ورزش را تعيين ميكرد، چنانكه نگاه ملتمسانه مادر پهلوان هندي، پشت پورياي ولي، پهلوان غالب ايراني را به خاك ميماليد؛ اما مرور زمان ورزش را تبديل به تجارت كرد و ورزش حرفهاي بهجای ورزش پهلواني بر سر زبانها افتاد. فارغ از قضاوت ارزشي در مورد اين تغيير و تبديل از همين زمان بود كه كاربرد قواعد و مقررات در حوزه ورزش و نظارت بر اجراي آنها اهميت بيشتري يافت. امروز ميزان اين قواعد و مقررات آنقدر زياد شده است كه ميتوانيم از گرايشي با عنوان حقوق ورزش سخن بگوييم. براي شناخت آن ابتدا بايد ديد ورزش چيست و حقوق به چه معناست.
شناخت کلی «حقوق ورزشی» نیازمند تعریف ورزش است که یک مفهوم حقوقی محسوب نمیشود. در میان تعاریف متعددی که از آن ارائهشده است مناسب است که ورزش را بهصورت کلی فعالیتهای جسمانی بدانیم که بهصورت هدفدار انجام میشود.
اخلاق ورزشي
اخلاقيات مجموعه قواعدي است كه براي رسيدن به كمال لازم است. اخلاق قانون فردي زندگي است؛ اما اجراي اين قواعد را جز وجدان بيدار و خوي اخلاقي و گاه ترس از عكسالعمل ديگران چيز ديگري پشتيباني نميكند. برعكس قواعد حقوقي بر قدرت دولت تكيه زده است و هر جا مورد تجاوز قرار گيرد با واكنشي سخت ماند مجازات كيفري روبهرو ميشود. در ارتباط حقوق و اخلاق گفتن همين بس كه حقوق بسياري از قواعد اخلاقي را در مجموعههاي قانون گردآورده و براي آن ضمانت اجرا تعيين كرده؛ اما جاي ترديد نيست كه همه قواعد اخلاقي نميتوانند به قانون تبديل شوند.
ورزش ايراني هرچقدر هم بهسوی حرفهاي شدن برود باز متأثر از فرهنگ اخلاقي ايراني خواهد ماند، براي همين هنوز منش پهلواني گاه و بیگاه در زمينهاي ورزشي جلوه ميكند تا خاطرات بد مربوط به بداخلاقيهاي ورزشي را التيام دهد. در سطح بينالمللي نيز تمسك به اخلاقيات ارزش است و به روشهای مختلف ترويج ميشود.fairplay شعار رايج مستطيلهاي سبز است و در هر مسابقه ورزشي به تيم اخلاق جايزه اعطا ميشود. دليل ترويج اخلاق اين است كه پايبندي به موازين اخلاقي اگر دروني شود در كاهش جرائم تأثیر بيشتري دارد نسبت به وضع قواعد و مقرراتي كه افراد به آن اعتقاد واقعي ندارند. پییر دوکوبرتن، بنیانگذار دوره جدید بازیهای المپیک میگوید در دنیایی که مملو ز خطرات فراوان با امکانات قوی است المپیک میتواند پایهگذار نظامی مبنی بر جوانمردی و قوای جسمانی باشد. به نظر وی ورزش بدون شک با اخلاقیات پیوندی تنگاتنگ دارد.
حقوق ورزش
در تقسيمبندي كلاسيك جايي براي حقوق ورزش نبود؛ اما اخیراً با رويكرد كاربردي، گرايشهايي در حقوق به وجود آمده كه از يافتههاي رشتههاي كلاسيك حقوقي براي نظم و ترتيب دادن حوزهاي خاص مانند ورزش استفاده ميکند. محصول چنين رويكردي به وجود آمدن زمينههاي مطالعاتي مانند حقوق اقتصادي يا حقوق ورزش يا… است.
بنابراين در حوزه حقوق ورزش، آن قسمتهايي از حقوق خصوصي، حقوق جزا، حقوق عمومي و حقوق بينالملل و… كه مرتبط با مقوله ورزش است مورداستفاده قرار ميگيرد.
حقوق ورزش در ایران
درگذر تاریخ حقوق ورزش در ایران سه مرحله را پشت سر گذاشته: در دوران قبل از انقلاب مشروطیت مقررات شرعی و عرفی در رسیدگی به امور قضایی استفاده میشد و محکمه و قانون به شکل امروزی وجود نداشت. بعد از مشروطه نیز تا مدتها سابقهای از مسئولیتهای مدنی و کیفری ورزشی نبود و قانونی در این زمینه وجود نداشت. تا اینکه سال 1339 فرامیرسد و قانون مسئولیت مدنی به تصویب میرسد. از این زمان به بعد نص قانونی خاصی وجود داشت که در مورد صدمات ورزشی میشد از آن استفاده کرد اما باز رسیدگی به مسئولیتهای جزایی ورزشکاران تابع قانونی نبود. این مشکل نیز در سال 1352 بهموجب ماده 42 قانون مجازات اسلامی مرتفع شد که مقرر میکرد حوادث ناشی از عملیات ورزشی بهشرط آنکه سبب آن، نقض قوانین مربوط به آن ورزش نباشد جرم تلقی نمیشود.
ورزش در قانون اساسي
منشأ صلاحيت و مشروعيت تمام نهادها و مقامات در ايران قانون اساسي است كه مادر تمام قوانين بهحساب ميآيد. توجه به تربيت جسم در اصول اوليه اين قانون مورد تأييد قرارگرفته است. اصل دوم قانون اساسي اهداف جمهوري اسلامي را بيان ميدارد. براي رسيدن به اين اهداف اصل سوم قانون اساسي، ابزارهايي را معرفي ميكند، «تربیتبدنی رايگان براي همه در تمام سطوح» يكي از اين ابزارهاست. قانون اساسي از ورزش غافل نبوده و لزوم توجه به آن را مورد تأکید قرار داده. بعدازآن نوبت قوانين عادي است كه با تصويب قوانين كارا و موجز و مختصر به بهترين شكل به توسعه ورزش كمك كند. قطعاً تصویب قوانین در حوزه ورزش بهصورت چشمبسته جز هدر دادن هزینه و ایجاد تورم حقوقی تأثیری ندارد؛ بنابراین اگر سخن از وضع قانون میرود مراد قوانین مختصر و مفید است.
حقوق خصوصي و ورزش
این قاعده عادلانه از دیرباز وجود داشته است که هر کس به دیگری آسیب برساند باید آن را جبران کند. ورود خسارات در زمينهاي ورزشي ممكن است ابعاد و جهات مختلفي داشته باشد. ممكن است از سوي بازيكنان به يكديگر، به داور يا تماشاچيان باشد. ممكن است خسارت درنتیجه عدم اجراي قرارداد باشد. بخش مهمي از خسارات در اثر آسيب به ورزشگاهها از سوي تماشاگران است. همه اين خسارات تحت نظامات عام قانون مدني و قانون مسئوليت مدني قابل تعقيب و رسيدگي است. خسارات يا درنتیجه نقض قرارداد و عدم اجراي كامل قرارداد است يا منشأ غير قراردادي دارد. در مورد خسارات مربوط به دسته اخير بايد گفت كه «هر کس بدون مجوز قانوني عمداً يا درنتیجه بياحتياطي به جان، مال، آزادي، آبرو و… ديگران لطمه وارد کند مسئول جبران خسارت ناشي از آن عمل است.» بنابراين در محيط ورزشي بهصورت عام ميتوان گفت كه چنانچه ورود خسارت به شخصي درنتیجه تقصير باشد فردي كه دچار تعدي يا تفريط شده، مسئول است و در صورت امكان بايد بهگونهای جبران خسارت كند كه وضعيت خسارتديده به وضع سابق برگردد؛ اما در حوزه ورزش باید متوجه بود که حادثه جزو ماهیت ورزش میباشد؛ بنابراین حادثهای سبب مسئولیت خسارت زننده خواهد شد که در اثر نقض مقررات به وجود آمده باشد. فرد خسارتدیده نیز برای جبران خسارت خود باید قواعد عام حقوقی را رعایت کند و به دادگاه صالح برای جبران خسارت خود مراجعه کند.
گروبندی در ورزش
در قانون مدنی ایران دو ماده وجود دارد که در بحث حقوق ورزشی قابل اشاره است. مطابق قانون، قمار و گروبندی باطل است و دعاوی مربوط به آن مسموع نمیباشد، اما استثنائاً در سه مورد گروبندی جایز دانسته شده است که این هر سه استثنا از جنس ورزش هستند: تیراندازی، شمشیرزنی و دوانیدن حیوانات.
حقوق جزا و ورزش
پيشگيري از جرم و مقابله با آن از اهداف اصلي حقوق جزاست. ورزش هيچ خصوصيتي ندارند كه جرم در آن واقع نشود؛ بنابراين علاوه بر امكان ارتكاب جرائم موضوع قانون مجازات اسلامي و ساير قوانين عام كيفري ممكن است برخي جرائم نيز در حوزه ورزش واقع شود كه مختص آن است. بهطور مثال جرائم و محروميتهايي كه در فوتبال پیشبینیشده بر اساس قوانين و آييننامههاي اختصاصي اين حوزه است. كسي كه مرتكب عملي شود كه قانون جرم شناخته و براي آن مجازات تعيين كرده، مجرم ناميده ميشود؛ اما وقوع جرم در ورزش شرايط خاص خود را دارد. رضايت ورزشکار به مشارکت در فعاليت ورزش به معناي قبول خطرات و نتايج زيانبار متعارف در ورزش است. بهمنظور ايجاد انگيزه در ميليونها جوان براي روي آوردن به ورزش براي تربیت نسلي شجاع، سلامت و بانشاط، با توجه به شرایط حاکم بر هر رشته ورزشی شرایط خاصی را برای حوزه ورزش مقرر کنند، زيرا قانونگذار بهخوبی ميدانسته که تعالي جامعه جز در پرتو چنين انسانهايي مقدور نيست. قانونگذار با علم به اینکه حادثه با ورزش قابلتفکیک نيست و حتي بهرغم رعايت همه موازين و مقررات باز ممکن است صدمهاي محقق شود با شجاعت، حساب ورزش را از همه امور جدا ساخته و حوادث آن را جرم محسوب نميکند. درعینحال ميخواهد بگويد که ورزش يک فعاليت مبتني بر تمايل است و هيچ اکراه و اجباري در آن نيست.
مؤلفان در تدوین این کتاب از همه منابع و مآخذ مربوط به بخشهای اول تا سوم، بهویژه منابع مربوط به حقوق و اخلاق ورزشی، استفاده فراوان کردهاند بهطوریکه نظرات و دیدگاههای نویسندگان محترم این منابع در فصلهای مختلف کتاب موجود است. در حقیقت مؤلفان تلاش کردهاند تا این مطالب را در سازماندهیای جدید، برای کارشناسان تربیتبدنی و علوم ورزش گردآوری و تدوین کنند. مؤلفان با بهرهگیری از دیدگاه همه اساتید این کتاب را در سه بخش تدوین کردهاند.
بخش اول کتاب را اخلاق تشکیل میدهد که در حقیقت به بحث اخلاق ورزشی میپردازد. اخلاق، سازه جداناپذیری از زندگي انسان است. فارغ از هر نژاد، فرهنگ، سياست و طبقه اجتماعی، مسائل اخلاقی نقش مهمی در رفتار انسان ايفا ميكنند.
بخش دوم کتاب را، حقوق تشکیل میدهد که در حقیـقت تکیه بر بحث حقوق ورزشی میباشد. در این بخش سعی شده نکات مهم و اصولی در بحث حقوق ورزشی که آگاهی از آن سلامتی ورزشی و اجتماعی ورزشکار را تأمین میکند، ارائه شود.
بخش سوم کتاب نگاهی به ضایعه درداور دوپینگ در ورزش دارد که سعی بر این شده کلیه قوانین و مقررات مربوط به دوپینگ و عواقب پیش روی آن و نیز در قسمتی به بحث در خصوص لیست داروهای ممنوعه که مصرف آن برای هر ورزشکاری محرومیتهای سخت به وجود میآورد میپردازد.
آنچه در کتاب اخلاق و حقوق ورزشی می خوانید :
بخش اول: اخلاق ورزشی
فصل 1. آشنایی با مبانی اخلاقی در ورزش
فصل 2. آشنایی با مسئولیتها و اخلاق ورزشی در برخورد با گروههای
ویژه، کودک، سالمند و بیمار
فصل 3. آشنایی با مسئولیتها در مراکز آموزشی و پرورشی
فصل 4. آشنایی با مسئولیتها در قبال تماشاگران
فصل 5. آشنایی با اثرات نقص مقررات و رفتار ورزشی
بخش 2: حقوق ورزشی
فصل 6. حقوق و مبانی آن
فصل 7. حقوق ورزشی
بخش 3: آییننامه جهانی مبارزه با دوپینگ
فصل 8. دوپینگ و مسائل مرتبط با آن
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.